سفر خاطره انگیز ما (قسمت سوم ، ارومیه و بازگشت به شیراز )

روز چهارشنبه صبح بلند شدیم ، ویلا رو مرتب کردیم ، وسایل رو جمع کردیم و به قصد تهران حرکت کردیم .

قرار بود تهران جا بگیریم ولی هنوز تایید نشده بود و ما هم هدف خاصی نداشتیم ،

نزدیک تهران بودیم که محمد گفت فریده نظرت چیه بریم پیش دوستت پریسا خانم ،

گفتم ارومیه ؟؟

گفت آره.بریم سمت ارومیه و پریسا رو هم ببین .  قند توی دلم آب شد .

با پریسا تماس گرفتم که ببینم چیکار می کنه که جواب نداد .

به محمد گفتم شاید تهران باشه،گفت ما می ریم تا ببینیم خدا چی می خواد.

رفتیم و رفتیم .

نزدیک زنجان بودیم که دومرتبه به پریسا تلفن کردم و بهش گفتم داریم می آیم ارومیه .

وااااااااااااای که هر دونفرمون حسابی هیجان زده شده بودیم .

شب زنجان موندیم و صبح زود به عشق پریسا به سمت تبریز حرکت کردیم ،

تبریز پارک ائل گلی رفتیم  ، پارک زیبایی بود ، اونجا صبحانه خوردیم و سوار قایق شدیم .

هوا سرد بود ، اینقدر سرد که من با پتوی مسافرتی که دورم پیچیده بودم توی پارک می چرخیدم ،

بعد از اونجا رفتیم و کمی خرید کردیم ، یه کفش خودم و یه کفش پرهام .

ساعت 1ظهر  به سمت ارومیه حرکت کردیم و طرفهای ساعت 5 بود که به ارومیه رسیدیم .

پریسا جون و کیان رو توی کوچه دیدیم واااااااااااااااااااااای که از دیدن همدیگه کلی ذوق کردیم .

خیلی لحظه ناب و هیجان انگیزی بود ،

رفتیم خانه و کلی با همدیگه حرف زدیم .

پریسا تمام وسایل منزل رو جمع کرده بود و قرار بود اسباب کشی کنه ولی اینو به من نگفته بود مبادا که پشیمون بشیم .

پرهام و کیان هم  کلی با همدیگه بازی کردن ، البته از نوع پسرونه .

ماشالا به کیان کلی انرژی داشت و هم پای پرهام می دوید .

جالب اینجا بود که کیان کلاً فارسی صحبت می کرد  ولی هروقت با پرهام دعواش می شد  ترکی حرف می زد ،

پرهام هم می گفت مامان چی می گه ؟؟؟ من که نمی فهمم.

شب رو اونجا خوابیدیم و جمعه بعد از خوردن یه صبحانه عالی به سمت سِرو (sero) حرکت کردیم  .

سرو مرز بین ایران و ترکیه بود . یه عالمه لباس واسه خودم و محمد خریدم .

و بعد رفتیم به سمت باغ مادری پریسا جون ، اونجا با خانواده مهربونش آشنا شدیم و از فضای زیبای باغ لذت بردیم .

چه خانواده و جمع گرمی داشتند ، چقدر در کنار خانواده پریسا جون بهمون خوش گذشت .

عصر هم به سمت بند ارومیه رفتیم و کلی حال کردیم.

من و پریساجون  سوار این چرخونکه شدیم ،  پرهام و کیان هم شروع کردن  ما رو هل دادن که یکدفعه دستگاه چپ کرد و دوتامون افتادیم ، اینقدر خندیدیم که نمی تونستیم بلند می شیم .

و کیان که عشقه . پهلوانی هست واسه خودش .

بعد هم مقداری سوغاتی ارومیه خریدیم و خوابیدیم به امید روز شنبه و برگشت به سمت شیراز.

روز شنبه  ساعت 7 صبح با ناراحتی از پریسا جون و خانواده اش خداحافظی کردیم و به سمت  اصفهان به راه افتادیم .

ساعت 8 شب به اصفهان رسیدیم ، باد و طوفان شدید ، رفتیم هتل سفیر و اونجا استراحت کردیم .

یکشنبه ساعت 10 صبح بعد از صرف صبحانه اول رفتیم بازار امام یه مقدار سوغاتی خریدیم ، می خواستیم واسه پرهام کیف بخریم که چیز خاصی ندیدیم و ساعت 1 بعدظهر به سمت شیراز حرکت کردیم.

از ابتدای سفر ، پرهام هر جا ریل قطار می دید  می گفت مامان چرا ما با قطار مسافرت نرفتیم ، قطار چطوریه ؟؟؟ ریل چه شکلیه؟؟

نزدیک سعادت شهر که بودیم دیدم ریل قطار خیلی به جاده نزدیک هست ، کنار زدیم و با پرهام و محمد رفتیم روی ریل و پرهام تونست از نزدیک ریل قطار رو ببینه.

ساعت 6 بعدظهر  به شیراز رسیدیم .

اول رفتیم خانه مامان و آقا که دیدیم نیستن.

فهمیدم  که مسجد هستن ، رفتیم جلوی درب مسجد و پرهام رفت داخل .

مامان رو دیده بود و پریده بود بغل مامان و کلی ذوق کرده بود ، مامان می گفت ازم پرسید آقا کجاست ؟؟

گفتم تو قسمت مردونه ، رفته بود اونجا و آقا رو بغل کرده بود .

پسرم حسابی خوشحال بود که مامان و آقا رو دیده.

بالاخره سفر 13 روزه ما یکشنبه به پایان رسید و با دیدن دوستان خوبم یکی از بهترین سفرهایی بود که تا به حال رفته بودم

پرهام خیلی پسر خوبی توی سفر بود ، عقب ماشین واسش پتو پهن کرده بودیم اونجا می خوابید و بازی می کرد ، اصلاً بهانه جلو آمدن رو نمی گرفت ، اصلاً نمی گفت خسته شدم ، هم پای من و محمد آمد ،

روزی که از ارومیه تا اصفهان آمدیم ، از صبح داخل ماشین بود تا ساعت 8 شب ، چون هوا سرد بود اصلا ً بیرون نیامد ولی حتی یکبار هم نگفت خسته شدم .

عشق برای پسر خوبم .

و عشق برای همسر مهربانم که در تمام طول سفر با مهربانی در کنارمون بود و تمام سعی خودش رو کرد که به ما خوش بگذره.

و در پایان  عشق برای دوستان خوبم ( مرجان ، زینب و پریسا ) که این سفر رو برای ما زیباتر کردن .