پرهام ناز نازی

بزرگترها می گن بچه وقتی زمین خورد نباید بهش اعتنا کنی تا خودش بلند بشه ، اینجوری مرد می شه ، ناز نازی بار نمی آید و واسه هر چیز کوچکی وای و واویلا راه نمی اندازه .

ما هم یه مدتی همین کار رو می کردیم خیلی واسم سخت بود ولی بعضی مواقع بهش توجه نمی کردم .

تا اینکه با یه مشاور صحبت کردم و اون گفت این کار فوق العاده اشتباه است . این که وقتی بچه آسیب می بینه بهش توجهی نکنی  یا اینکه وقتی زمین می خوره و گریه می کنه بزنی به زمین و بگی زمین کور هست باعث می شه که بچه احساس دردش رو پنهان کنه  و نتونه در آینده احساس واقعی اش رو بیان کنه . به خاطر همین هست که مثلا ما خسته هستیم و یه نفر به ما می گه خسته شدی سریع این احساس خستگی رو پنهان می کنیم و می گیم نه خسته نیستم . و یا در بیان احساسات واقع مون دچار مشکل هستیم .

ما هم متنبه شدیم و تصمیم گرفتیم هر وقت پرهام به جایی خورد همون قسمت رو ببوسیم  ،نوازش کنیم و باهاش همدردی کینم .

جالب این جا بود که همین که به اون قسمت آسیب دیده توجه می کردم پرهام سریع بلند می شد و بدون اینکه دیگه گریه کنه به بازی اش ادامه می داد.

روز پنچ شنبه پرهام گریه کنان پیش من آمد و دستش رو بهم نشون داد یه کمی از پوست انگشتش کنده شده بود بدون اینکه خون بیاد منم گفتم مامان چیزی نشده و با دستم پوستش رو جدا کردم و بوسیدم  . ولی مگه پرهام بی خیال می شد گریه ،گریه که چسب، چسب . رفتم واسش چسب آوردم زدم روی انگشتش. از اون روز تا حالا اجازه نمی ده چسب رو بکنیم . از اون دستش کاری نمی کشه ، وقتی به دستش اشاره می شه گریه می کنه . محمد می گیه شاید زخمش عمیق بوده ولی اگه عمیق بود یه قطره خون می آمد . خلاصه پسرمون حسابی لوس شده.

نمی دونم از یه طرف دوست ندارم لوس باشه و از یه طرف باید به احساساتش اهمیت بدم . حالا چطوری این دو تا رو از هم جدا کنم نمی دونم !!!!!!!