تولدت مبارک عزیزم

همین دیروز بود که با ترس و دلهره به محمد گفتم سریع آماده شو برویم بیمارستان .  توی اتاق عمل به ساعت نگاه کردم و دیدم ساعت 5:10 دقیقه صبح رو نشون می ده  و از هوش رفتم و وقتی به هوش امدم  مهناز و فروزان بالای سرم بودن و یه پسر خیلی زیبا که دستاش تا مچ توی دهنش بود و یه گل قشنگ که محمد برام خریده بود و بالای سرم گذاشته بودن .

یه پسر قشنگ که لباسای سایز صفر هم اندازش نبود .

یه پسر ناز که با کمی شیر من ساخت و هیچی نگفت .

یه پسر مهربون که با خنده هاش خستگی رو از تنم بیرون می کرد.

شش ماه توی خونه کنار هم بودیم و مونس تنهایی همدیگه تا بابا محمد از راه برسه  و خانواده سه نفری مون کامل بشه . 

 بعد از شش ماه هم  شد پادشاه خونه آغا و مامان . آغا که می گه پرهام مثل قرآنه و کسی حق نداره بالاتر از گل چیزی بهش بگه.

سفر هایی که با هم به قشم ، اصفهان و مشهد رفتیم .

خنده هاش  که از ته دل می خندید .

حمام بردنش که اینقدر از آب خوشش می آمد که هر وقت بدآروم می شد سریع می بردیمش حمام .

وای خدای من ،

  پسر من ، تاج سر من ، مرد خونه من ، عزیز دل مامانش  امروز روز تولد یک سالگیش هشت  .

خدایا شکرت . خودت همیشه یاور و نگهدارش باش.